نهال گلابی مشو150 سانتی متر

گلابی مشو:این گلابی که به گلابی مشو معروف است یکی از بهترین نوع گلابی اصلاح شده می باشد که بسیار با آب و هوای ایران سازگاری دارد؛نحوه آبیاری نهال گلابی مشو به گونه ای است که سال اول پس از کاشت می‌بایست آبیاری درخت جوان با نظم و ترتیب و به شکل عمیق انجام شود تا سیستم ریشه به خوبی گسترده و مستقر شود؛ بنابراین در طی فصل رشد هر هفته دو بار می‌توان نسبت به آبیاری این درختان اقدام کرد. آبیاری درختان بالغ را می‌توان با فواصل بیشتری انجام داد. آبیاری بیش از اندازه و ماندگاری رطوبت در خاک موجب زرد شدن برگ‌ها و ریزش آنان و پوسیدگی طوقه این گیاه خواهدشد از طرفی آبیاری نامناسب و کم گیاه نیز موجب خشکی نوک و حاشیه برگ‌ها، پژمردگی عمومی گیاه، ریزش غنچه‌ها و عدم شکل گیری میوه و یا ریزش میوه‌ها در مراحل اولیه رشد می‌شود.نور عامل بسیار مهمی در رشد و گلدهی درختان گلابی است این درختان را باید جایی کاشت که به خوبی در تمام روز از نور مستقیم آفتاب بهره‌مند باشند. کمبود نور از جمله دلایل عدم شکل گیری جوانه گل و یا ریزش غنچه‌های گل در این درختان است؛درختان گلابی در تحمل سرمای زمستان به شکل متفاوتی عمل می‌کنند به نحوی که گونه‌های مختلف این درختان سرما را بین ۲۵- الی ۴۰- را می‌توانند تحمل کنند. جوانه‌های گلابی در حدود ۱۵۰۰-۶۰۰ ساعت دمای زیر ۷ درجه سانتیگراد نیاز دارند تا در بهار سال بعد بتوانند باز شوند و باردهی داشته باشند. به همین دلیل در مناطق گرمسیری و یا نیمه گرمسیری این گیاه قابل کشت نیست، زیرا به دلیل عدم وجود چنین سرمایی، نیاز سرمایی درختان گلابی برطرف نمی‌شود و آن‌ها قادر به تولید جوانه گل و میوه نخواهند بود. وجود تابستن‌های گرم و بدون باران در کمترل بیماری آتشک Fire blight که از بیماری‌های مهم گلابی است تاثیر مثبت دارد؛همچنین درختان گلابی، خاکی با زهکش مناسب را نیاز دارند و خاک‌های سنگین و رسی که رطوبت را در خود نگه می‌دارد برای آنان مناسب نیست. با این وجود در مقایسه با سایر درختان میوه، درختان گلابی بیش از دیگران شرایط نامساعد زهکش خاک را تحمل می‌کنند. اما اگر انتظار عملکرد مناسب از این درختان را داریم بهتر است خاکی با زهکش مناسب در اختیار آن قرار دهیم. مثلا زمانی که قصد کاشت درخت گلابی را در باغ یا باغچه منزلتان دارید بهتر است که تا عمق حدود ۱ متر خاک باغچه را با حدود ۲۰-۱۰٪ شن (ذرات شن ۲-۱ میلیمتر باشد و ماسه بادی برای این کار مناسب نیست) مخلوط کنیم تا زهکش مناسب برای اکثر ریشه‌های فعالی این گیاه ایجاد می‌شود. همچنین اگر خاک بسیار شنی و سبک و سنگلاخ است از پایه‌های زالزالک می‌توان برای درختان گلابی استفاده کرد. فاصله مناسب کاشت بر روی پایه‌های معمولی گلابی که درختانی با تاج گسترده دارند حدود ۸-۷ متر است و برای درختان پاکوتاه (همانند آن‌هایی که بر روی پایه به قرار دارند) ۴-۳ متر می‌باشد؛ کود دهی درخت گلابی به گونه ای است که از کود NPK فسفر بالا ۱۰-۵۲-۱۰ در اول دوره کاشت به نسبت ۳ در هزار، از کود NPK کامل ۲۰-۲۰-۲۰ با نسبت ۳ درهزار و در مرحله آخر ۱هفته مانده به چیدن میوه از کود NPK پتاس بالا ۳۶-۱۲-۱۲ یا ۳۰-۵-۱۵ با نسبت ۳ درهزار استفاده کنید. روش کشت گلابی مشوبه گونه ای است که معمولا از کاشت بذر (و البته کاشت قلمه) برای تولید پایه‌های بذری و استفاده از آنان در برنامه‌های پیوند زنی درختان گلابی استفاده می‌شود. برای حدود ۱۲ هفته می‌بایست بذر‌ها در میان خاک اره و یا پیت موس مرطوب در دمای ۴-۲ درجه قرار بگیرند تا نیاز سرمایی آنان برطرف شود. بذر‌ها را می‌توان در مخلوطی از خاک برگ+شن و در عمق حدود ۱٫۵ سانتیمتری کاشت و در مکانی روشن با دمای حدود ۲۰ درجه قرار داد و زمانی که به ارتفاع ۱۰ سانتیمتری رسیدند نسبت به جابه جایی گیاهان جوان و کاشت در گلدان بزرگتر اقدام کرد؛همچنین برای پیوند گلابی مشوازروش پیوند که ازروش های متداول تکثیر این گیاه است استفاده می شود،از شیوه‌های مختلفی در پیوند زنی می‌توان استفاده کرد که معمولی‌ترین آنان روش پیوند شکمی است که در اواخر تابستان اجرا می‌شود. روش دیگر پیوند زنی پیوند زبانه‌ای است که این روش بخصوص در گلابی‌های آسیایی کاربرد دارد و نتایج خوبی بدست می‌آید. در روش پیوند زنی پیوندک را از درختانی که خصوصیات مناسبی در کیفیت و کمیت میوه دهی دارند تهیه می‌کنند، اما پایه را می‌توان از بین درختان گلابی (که از طریق کاشت بذر و یا قلمه بدست آمده اند) درختان به (برای خاک‌هایی با زهکش خوب، این پایه موجب پاکوتاه شدن درخت می‌شود)، پایه زالزالک (برای خاک‌های شنی و سنگلاخی) انتخاب کرد. در بین گونه‌های مختلف درختان گلابی از گونه‌های متفاوتی با توجه به شرایط محیطی می‌توان به عنوان پایه استفادهع کرد مثلا پایه‌های بذری گلابی مناسب خاک‌هایی است که بافتی ریز دارند و از نظر زهکش شرایط چندان مناسبی ندارند. P.ussuriensis (گلابی سیبریایی) و P.communis (گلابی اروپایی) نسبت به سرما مقاومت‌تر از سایر پایه‌ها هستند بنابراین در مناطقی که احتمال سرمای شدید زسمتانی وجود دارد بیشتر استفاده می‌شوند. P.pyrifolia (گلابی شنی ژاپنی) و همچنین P.fauriei (گلابی نخودی کره ای) همانند پایه به موجب پاکوتاه شدن و کوتاهی قامت درخت پیوندی می‌شوند.